In mijn allereerste baan, als docent op een middelbare school, had ik een aantal collega’s die tot op de dag af precies wisten hoelang ze nog ‘moesten’ voordat ze met pensioen mochten. En het was niet eens zo dat ze daar qua leeftijd al dicht tegenaan zaten.
Ik vond dat toen vrij bizar en dat vind ik nu eerlijk gezegd nog steeds.
Als je werk alleen maar voelt als ‘moeten’, dan klopt er volgens mij iets niet.

 

Droombaan of gewoon werk?

Afgelopen weekend stond er in de bijlage van Trouw een artikel met als titel ‘Droombaan of gewoon werk?’  Het ging erover hoe werk ineens ‘passie’ werd. Dat door de individualisering mensen zich meer gingen afvragen wat ze wilden en waar ze gelukkig van werden maar dat de zucht naar werkgeluk nu is doorgeslagen. De vraag werd gesteld of het niet genoeg is als je gewoon iets doet waar je goed in bent.
Kortom; waarom zou je een droombaan nastreven?

 

Zelf aan het stuur

Momenteel begeleid ik een hele groep mensen in het kader van het tijdelijke door de overheid gesubsidieerde ontwikkeladvies 45 plus. Dat is niet een compleet loopbaantraject maar een soort loopbaan-APK.
Veel van de deelnemers zijn op zich tevreden met hun werk, doen waar ze goed in zijn en hoeven zeker niet perse een andere baan maar vragen zich wel af of ze dit werk tot hun pensioen willen en kunnen blijven doen.
Terechte vraag!
En wat blijkt? Door met hun loopbaan aan de gang te gaan, erover na te denken en te sparren, op een rijtje te zetten wat ze echt leuk en belangrijk vinden en wat niet (meer), verandert er wat.
Ze gaan veel meer zien wat ze zelf kunnen doen om hun werk leuker te maken, gaan andere taken naar zich toe te trekken, nieuwe mogelijkheden zien, nadenken over eventuele cursussen of opleidingen, bewuster en kritischer het functioneringsgesprek in. Het resultaat is dus dat ze veel meer echt sturing gaan geven aan hun loopbaan. En dat vind ik mooi!

 

De boel opschudden

Natuurlijk kun je ook ‘gewoon’ blijven doen waar je goed in bent, maar als je daar op een gegeven moment niet meer veel energie van krijgt en je kunt daar met wat kleine acties verandering in brengen, waarom zou je dat dan niet doen? Omdat het zogenaamd een hype is? Of omdat streven naar een droombaan overdreven is?
We moeten allemaal langer blijven werken, dus het is goed om af en toe de zaak eens wat op te schudden.

Of wil je liever net zo worden als die collega’s over wie ik vertelde en elke dag opnieuw bedenken dat je nog 8 jaar, 5 maanden en 2 weken moet werken? Ik hoop van niet ?

Ik ben benieuwd waar jij voor gaat: ‘gewoon werk’ of een ‘droombaan’?
Laat het hieronder even weten.

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Post comment